Παρατηρώ μια εχθρική (ίσως είναι και βαρύς ο χαρακτηρισμός) στάση απέναντι στο συσσίτιο της Ευαγγελίστριας

Παρατηρώ μια εχθρική (ίσως είναι και βαρύς ο χαρακτηρισμός) στάση απέναντι στο συσσίτιο της Ευαγγελίστριας από τους περισσότερους ''πολιτικούς άρχοντες'' του δήμου μας (βουλευτές, περιφέρεια, δήμο κλπ). Δεν ξέρω που οφείλετε ; Μιας και με όσους έχω μιλήσει για το θέμα αυτό από πουθενά δεν πήρα ξεκάθαρες απαντήσεις το αποτέλεσμα της συζήτησης ήταν πάντα στο ''ναι μεν αλλά''. Δεν ξέρω αν φταίει που το συσσίτιο το διαχειρίζεται ένας κληρικός αλλά αν είναι αυτό το θέμα μας (σας) γιατί δεν αναλαμβάνει κάποιος την ευθύνη να σιτίζει καθημερινά 365 μέρες το χρόνο 130 με 140 άτομα;
Να δει τι ωραία που είναι να παρακαλάς τον κόσμο να σου φέρει τρόφιμα για να μπορεί να έχουν ένα ζεστό πιάτο καθημερινά αυτοί οι άνθρωποι.
Να δει πόσο εύκολα είναι να διαχειρίζεσαι τα ελάχιστα χρήματα που έχεις για να καλύψεις τις ανάγκες του συσσιτίου.
Να δει πόσο ωραίο πράγμα είναι κουβαλάς πατάτες, μπετόνια με λάδι κλπ από την μια άκρη του Ναού στην άλλη και με ανηφόρα για να μαγειρέψουν οι εθελοντές.
Να δει πόσο εύκολο πράγμα είναι είσαι καθημερινά εκεί 365 μέρες το χρόνο με γιορτές αργίες διακοπές κλπ για να συντονίσεις όλες τις προσπάθειες αλλά και να ετοιμάσεις το μενού της επόμενης μέρας.
Να δει πόσο εύκολο πράγμα είναι να συσκευάσει 140 μερίδες φαγητό για να πάνε στον αποδέκτη τους.
Να δει πόσο εύκολα φτιάχνετε ένα πρόγραμμα εθελοντών γιατί ευτυχώς υπάρχουν πάρα πολλοί άνθρωποι εν αντίθεση με κάποιους που θέλουν και έχουν διάθεση να βοηθήσουν.
Αφού σας φαίνονται τόσο εύκολα αυτά γιατί δεν τα αναλαμβάνετε ;
Και αφού δεν τα αναλαμβάνετε γιατί τότε το πολεμάτε ; Γιατί σέρνεται στα δικαστήρια έναν παπά για ένα χρέος που δεν ευθύνεται ο ίδιος και σύμφωνα με τρεις γνωμοδοτήσεις του υπουργείου εσωτερικών, δύο έγκριτων νομικών ο ένας εξ αυτών διδάκτωρ αστικού δικαίου αλλά και με απόφαση του Πρωτοδικείου έχει παραγραφεί !
Το θέμα του συσσιτίου είναι ένα θέμα που δεν πρέπει να το βλέπουμε από ιδεολογικής άποψης αλλά από κοινωνικής.
Και εγώ θα ήθελα να μην υπάρχουν άνθρωποι που θα έχουν την ανάγκη για ένα πιάτο φαγητό ή και αν υπάρχουν να τους το προσφέρει η ίδια η πολιτεία. Αλλά δυστυχώς δεν ζούμε σε έναν κόσμο αγγελικά πλασμένο. Το θέμα του συσσιτίου είναι ένα θέμα που πρέπει να μας ενώνει και όχι να μας διχάζει.
Η απόφαση είναι δική σας...
Όσο για εμένα όσο συνεχίζουν να υπάρχουν άνθρωποι που έχουν ανάγκη για ένα πιάτο φαγητό θα στηρίζω αυτήν την δομή όποιος και να την διαχειρίζεται είτε αυτός είναι ένας παπάς είτε αυτός είναι ο δήμαρχος είτε ένας ιδιώτης.

Παναγιώτης Τασσόπουλος